زایمان دیررس
| زايمان ديررس : طول مدت حاملگي به طور طبيعي37 تا 42 هفته و به طور متوسط 40 هفته (280 روز )از اولين روز آخرين قاعدگي مي باشد و زماني كه طول مدت آن بيش از 42 هفته باشد به آن حاملگي طول كشيده مي گويند . –شيوع واقعي آن حدود 3% مي باشد . در حدود دو سوم موارد ، سن حاملگي ، اشتباه تخمين زده مي شود كه ناشي از اشتباه مادر باردار در به يادآوردن تاريخ اولين روز آخرين قاعدگي خود مي باشد . –علت حاملگي ديررس : علت واقعي ناشناخته است، برخي علل شناخته شده عبارتند از : اشتباه در تاريخ آخرين قاعدگي ، نقص تكامل مغز جنين ،زنان شكم اول و سن بالاي بارداري برخي نژادها ( استراليايي ، ايتاليايي و يوناني ) ، سابقه حاملگي طولاني در حاملگي قبلي – عوارض حاملگي طول كشيده : افزايش احتمال مرگ جنين و مادر پس از هفته ي 42 بارداري ، اضطراب و نگراني مادر باردار ، ادامه رشد جنين و زايمان مشكل به دليل بزرگ شدن جنين و احتمال آسيب به مادر و جنين، مشكل در عملكرد جفت به دليل پير شدن جفت كه موجب سوء تغذيه ي جنين و كاهش اكسيژن رساني و اختلال رشد او مي شود ، كاهش مايع كيسه ي جنيني ، دفع مدفوع به دليل شرايط نامساعد درون رحم كه مي تواند سبب انسداد مجاري تنفسي و مرگ نوزاد شود. – ارزيابي جنين و مادر : روش معمول تشخيص سن دقيق حاملگي بر اساس تاريخ اولين روز آخرين قاعدگي مي باشد . قابل اعتماد ترين روش بر اساس تعيين زمان تخمك گذاري از روي تعيين درجه حرارت پايه ي بدن مي باشد. سونوگرافي در هفته هاي 5 تا 23 براي تعيين سن حاملگي مناسب تر است و بعد از هفته ي 26 ، دقت آن در تخمين سن حاملگي كاهش مي يابد. بررسي سلامت جنين با تست نوار قلب جنين: در اين روش ضربان قلب جنين در زمان فعاليت وي در مدت 20 دقيقه بررسي و ثبت مي گردد . در صورتيكه نوار قلب جنين طبيعي باشد . 99 درصد موارد مي توان تا 36 ساعت از سلامت جنين اطمينان داشت، به شرطي كه اتفاق غير طبيعي مثل جدا شدن جفت و ………. رخ نداده باشد . سونوگرافي مخصوص ارزيابي و نمره دهي به وضعيت تنفسي ، ضربان قلب ، حركات و ميزان آب درون كيسه ي جنيني مي باشد . طبيعي بودن نتيجه سونوگرافي سلامت جنين را در يك هفته آينده نشان مي دهد. توجه مادر به كاهش حركات جنيني و مراجعه به موقع ( كمتر از 10 حركت در 12 ساعت ) حائز اهميت مي باشد. تدابير درماني : به طور كلي زماني اجازه ي ادامه ي حاملگي تا هفته ي 42 داده مي شود كه مادر و جنين در خطر نباشند. – در حالاتي مانند فشارخون ، ديابت ، اختلال عملكرد كليه و سابقه ي سزارين قبلي ، ادامه حاملگي بيش از هفته ي 37 تا 40 جايز نيست . در صورتي كه مادر و جنين از سلامت كامل برخوردار باشند حاملگي در هفته 42 بايد خاتمه پيدا كند كه از طريق القاء زايمان و استفاده از داروي ايجاد كننده درد زايمان همراه با بررسي چگونگي ضربان قلب جنين در مدت القاي زايمان صورت مي گيرد. تهیه کننده: مرجان فلاحی منبع: بارداری و زایمان ویلیامز تاریخ تدوین: پاییز 1400 تاریخ بازنگری: 3 سال بعد «بیمارستان میر حسینی شیراز Drmirhosseinihospital.com :سایت Shirazmirhosseinihospital: اینستا Infomirhosseini@gmail.com: ایمیل 32284433- 071 : تلفن 32287481 – 071 : فکس |