كوويد
با آغاز شیوع کووید ۱۹ در انتهای سال ۲۰۱۹ و گسترش این پاندمی در سراسر جهان طی دو سال گذشته، لزوم استفاده از همه پتانسیلهای بهداشت و درمان در مواجهه با این چالش بزرگ سالمت بیش از پیش مشخص شد. در این راستا، استفاده از ظرفیت طبهای سنتی و مکمل، فرآوردههای طبیعی و گیاهان دارویی، که همواره مورد تاکید سازمان جهانی بهداشت و جزو استراتژیهای آن سازمان بوده است، بهویژه در کشورهایی که از صاحبان مکاتب طب سنتی هستند و دارای پوشش گیاهی غنی میباشند، اهمیت بیشتری یافت. کشور ایران با وجود یک مکتب طب سنتی دیرپا و غنی )طب ایرانی( و همچنین تنوع آب و هوایی و اقلیمی بسیار گسترده و پوشش گیاهی دارای بیش از ۸۰۰۰ گونه موجود، یکی از کشورهای مهم دارای پتانسیل باال برای استفاده از قابلیتهای طب سنتی است. مضاف بر این موارد، وجود بیش از یک دهه ساختار علمی دانشگاهی برای طب ایرانی، در کنار اسناد باالدستی کشور در لزوم تلفیق خدمات طب ایرانی در نظام سالمت کشور، بستر استفاده علمی و عملی از این پتانسیل را در کشور مهیا نموده است. در این راستا، با آغاز پاندمی کووید ۱۹ ،تالش متخصصین حوزه طب ایرانی در کشور برای استفاده حداکثری از این پتانسیل در کنار سایر روشهای درمانی نیز آغاز و مطالعات زیادی در این حوزه صورت پذیرفت که بسیاری از آنها معطوف به اثر بخشی کمکی گیاهان دارویی و بسیاری دیگر در راستای طراحی دارو برای کمک به درمان بیماران کووید ۱۹ قرار گرفت. بخش زیادی از مطالعات ذکر شده منتج به نتایج بالینی مثبت بوده و برخی از آنها با صدور مجوز از سوی سازمان غذا و دارو در سبد دارویی کشور قرار گرفته و به عنوان فرآوردههای طبیعی کمک کننده به فرآیند بهبود بیماران کووید ۱۹ بر اساس مولفههای تایید شده میتواند مورد استفاده پزشکان قرار گیرد. لذا با توجه به اهمیت این ظرفیت و تخصصی بودن موضوع، لزوم انتشار یک راهنمای بالینی قابل استناد بر مبنای شواهد علمی و نگاشته شده توسط متخصصین این حوزه وجود داشت که در قالب نوشتار پیش رو گردآوری شده و به تناوب به روز رسانی گشته است و هم اینک آخرین نسخه آن برای استفاده در اختیار جامعه پزشکی قرار میگیرد.
تاريخ: 1401/02/27